Gdzie występuje Lodowce: Blisko 11% obszarów lądowych kuli ziemskiej pokryte jest trwałą pokrywą lodową, a więc zlodowaceniem. Zlodowacenie występuje we wszystkich częściach świata, lecz największe przestrzenie zajmuje w okolicach biegunowych. W średnich i niskich szerokościach geograficznych zlodowacenie występuje tylko w wysokich górach. Współczesne zlodowacenie kuli ziemskiej Region Powierzchnia zlodowacenia (w km2) Ameryka Północna 2 060 000 Ameryka Południowa 32 300 Afryka 20 Europa 88 000 Azja 135 000 Australazja 860 Antarktyda 13 970 000 Występowanie zlodowacenia uwarunkowane jest wysokością położenia tak zwany granicy wiecznego śniegu. To jest linia, ponad której akumulacja śniegu przeważa nad ablacją (topnieniem): istnieją zatem warunki do tworzenia się lodowców. Poniżej niej nad akumulacją przeważa topnienie i lodowce – spływające z wyższych położeń– podlegają wytapianiu. Wysokość granicy wiecznego śniegu zależy od temp. (a zatem od położenia w strefie klimatycznej) i od wielkości opadu. Najwyżej granica przebiega w strefie zwrotnikowej i podzwrotnikowej skrajnie suchej, gdzie – w okolicy w miarę wysokich temperatur – występują znikome ilości opadów.Lodowiec to powstająca na powierzchni ziemi masa lodu, pozostająca w ciągłym, powolnym ruchu. Lodowce powstają wskutek gromadzenia się (akumulacji) śniegu ponad linii wiecznego śniegu w miejscach nazywanych polami firnowymi; w ich obrębie gromadzący się śnieg ulega następnym przeobrażeniom – wpierw w firn, w dalszym ciągu w lód firnowy, a ostatecznie w lód lodowcowy. Lodowce pod wpływem ciśnienia ciągle przybywających nowych warstw śniegu, spływają w dół; poniżej linii wiecznego śniegu etapowo zanikają w konsekwencji topnienia (ablacji). Lodowce w najwyższym stopniu ogólnie dzielimy na: lodowce kontynentalne, a więc lądolody, i lodowce górskie.Lądolody to rozległe pokrywy lodowe, zajmujące całe kontynenty bądź znaczne jego części. Ruch w obrębie lądolodu dzieje się od największego wzniesienia masy lodowej we wszystkich kierunkach. Współczesne lądolody występują w obszarach polarnych, na Antarktydzie i na Grenlandii; ich masy lodowe posiadają do 4 km grubości. Lodowce górskie są z reguły znacząco mniejszych rozmiarów; występują w różnych strefach klimatycznych, nawet w niskich szerokościach geograficznych. Kluczowymi ich częściami są:• pole firnowe, oddzielone od otaczających stoków szczeliną brzeżną (położone ponad granicy wiecznego śniegu);• jęzor lodowcowy, stanowiący „rzekę” lodu, zakończoną czołem lodowca.W zależności od sytuacji morfologicznej, wielkości dostawy śniegu i in. wyróżniamy szereg typów lodowców górskich:• dolinny (pojedynczy, wypełniający część doliny),• dendryczny (kilka łączących się ze sobą jęzorów, wypełniających rozgałęzioną dolinę),• karowy (samo pole firnowe bez jęzora),• wiszący (samo pole firnowe na stoku albo w dolinie zawieszonej),• tukierestański (dolinny, zasilany raczej poprzez lawiny),• fieldowy (zajmujący płaskowyż górski),• czasza lodowa, lodowiec tarczowy (pokrywający region wyżynny),• spitsbergeński (zajmujący przewarzająca część obszaru gór, poza skalnymi nunatakami),• piedmontowy (podgórski).Lodowce poruszają się z wieloma prędkościami, od kilku cm pokilka m na dobę. Od prędkości ruchu lodowca należy odróżnić przesuwanie się czoła lodowca będące wypadkową dwóch mechanizmów– szybkości napływającego lodu i tempa jego topnienia. Czoło lodowca okresowo przesuwa się naprzód (transgresja) albo cofa do tyłu (regresja). Zdarzenie to nosi nazwę oscylacji lodowca. Pośrodku ostatniego wieku lodowce europejskie generalnie cofają się, a zatem zmniejszają własną długość i powierzchnię. W okolicy obszarów lądowych pokryta lodem jest także znaczna część powierzchni mórz i oceanów, zdarzenie to nosi nazwę zlodzenia. Zlodzeniu (raczej sezonowemu) podlegają także nie wszystkie rzeki i jeziora. Ogromne obszary lądów cechują się ponadto występowaniem wieloletniej (wiecznej) marzłoci, a więc na stałe zamarzniętego gruntu wspólnie z wodami podziemnymi w jego obrębie
Czym jest Lodowce znaczenie w Słownik geografia L .
