pomoc dytyram co to jest →
Definicja dytyram krzyżówka. Co oznacza gatunków lirycznych starożytnej Grecji. ¦ciśle związany z co znaczy.

Czy przydatne?

Definicja DYTYRAM

Co znaczy DYTYRAM: B - Jeden z gatunków lirycznych starożytnej Grecji. ¦ciśle związany z wierzeniami antycznych Greków, dytyramb był początkowo jedynie rytualnym okrzykiem wznoszonym na cześć Dionizosa (podobnie jak pean, którym czczono Apollina). Zachowując swój sakralny charakter, dytyramb przekształcił się w samodzielny gatunek literaturze melicznej - pieśń śpiewaną poprzez chór z towarzyszeniem muzyki i tańca w okresie świąt dionizyjskich. Religijny rodowód dytyrambu wpłynął zarówno na jego treść, jak i na formę artystyczną (por. dramat - dzieje rodzaju). Centralnym tematem klasycznego dytyrambu była oczywiście postać Dionizosa, jej niezliczone zalety i niezwykłe przygody. Pochwała boga wymagała użycia tonu wzniosłego i patetycznego dla zaakcentowania wagi i rangi tematu, a równocześnie entuzjastycznego i ekstatycznego dla podkreślenia żarliwości i autentyzmu wiary wykonawców. Podobnie jak same Dionizje, dytyramb - ich nieodłączny obiekt - stał się fundamentem do rozwoju tragedii greckiej. Pośród autorów antycznych dytyrambów zmienia się: Pindara, Simonidesa z Keos, Bakchylidesa z Keos. Ewolucja dytyrambu polegała w pierwszej kolejności na osłabieniu jego związków ze sferą wierzeń religijnych. Postać Dionizosa została zastąpiona poprzez osobę albo zdarzenie wybrane dowolnie poprzez autora. Zachowany zostaje z kolei pochwalny i emocjonalny charakter wypowiedzi lirycznej. Jego eksplikacji służą fundamentalne wyznaczniki gatunkowe dytyrambu: hiperboliczny sposób prezentacji zalet i walorów przedmiotu wypowiedzi lirycznej, eksponowanie osobistego, uczuciowego zaangażowania podmiotu lirycznego, preferowanie środków stylistycznych przydających utworowi ekspresji, takich jak eksklamacje, wyszukane epitety, rozbudowane porównania. Panegiryczny charakter dytyrambu ograniczał jednak jego autorów w doborze środków artystycznych, sposobie sformułowań i ujęć tematu, co zadecydowało o jego skostnieniu i przejściu w odległe obszary tradycji literackiej. O spadku popularności dytyrambu zadecydował również fakt jego niewystarczającej odmienności na tle innych form gatunkowych. Funkcje i stylistyka dytyrambu zostały przejęte poprzez takie gatunki, jak oda czy hymn. W polskiej liryce XX wieku dytyramb pojawia się sporadycznie, użyczając najczęściej swojej stylistyki dla potrzeb opisu zjawisk powszednich i codziennych, pozbawionych w potocznym odczuciu cech świętości czy bohaterstwa. Powstałe w ten sposób zderzenie wysokiego stylu z przyziemnością tematu nie jest jednak źródłem efektów heroikomicznych. Przeciwnie, stylistyka dytyrambu skutkuje nobilitację i uświetnienie tematu. W liryce dwudziestolecia międzywojennego odpowiednikiem takich działań jest Wiosna. Dytyramb J. Tuwima, w literaturze powojennej - Dytyramb na cześć teściowej T. Różewicza. Mimo Iż oba te utwory odwołują się do tej samej konwencji - konwencji dytyrambu - różnią się zasadniczo metodą jej zastosowania. Różewicz sięgnął po dytyramb jako gatunek apologetyczny i apoteozujący. Po humorystycznej formule tytułowej, opartej na kontraście "monumentalnego" gatunku z tematem pospolitych dowcipów, następuje laudacja poparta szczegółowymi przykładami zasług ("Ona kaczkę upiecze z jabłkami / I zrobi faszerowanego karpia") i głos domagający się przeprosin za doznane krzywdy ("Przeproście teściową", "Pokłońcie się do samej ziemi"). Pisarz wyraźnie akcentuje antyczną proweniencję gatunku - bohaterka wiersza jest stylizowana na boginię, opiekunkę domu, patronkę codzienności ("To ona zrodziła naszą jutrzenkę / O synowie Apollina / Ona jej strzegła jak źrenicy oka", "Pilnuje aby nie zgasł płomień domowego ogniska", "Stoi na straży szlachetnych praw i obowiązków", "Jest wysłańcem praktycznego życia"). Różewicz wykorzystuje formułę dytyrambu odpowiednio z jej pierwotnym przeznaczeniem - dla pochwały i nobilitacji; innowacja bazuje na doborze bohatera i tematu (niedocenianego i ośmieszanego), a tym samym wyznaczeniu dytyrambowi funkcji interwencyjnej. Utrzymany w poetyce ekspresjonistycznej wiersz Tuwima przeczy konwencji klasycznego dytyrambu nie tylko "niskim" tematem (tłum ogarnięty na wiosnę żądzą spółkowania), lecz również ironicznym nawiasem, w który zostaje ujęta wypowiedź podmiotu lirycznego - wychwalającego, ale w istocie, przez stylistyczny kształt wypowiedzi (liczne brutalizmy i wulgaryzmy), krytykującego i piętnującego opisywane zdarzenie. Z kolei to, co niewątpliwie łączy Wiosnę z dytyrambem, to (poza określeniem gatunkowym w podtytule): wykrzyknienie jako fundamentalny środek stylistyczny, manifestacja laudacyjnej funkcji wypowiedzi lirycznej ("Gromadę dziś się pochwali, / Pochwali się zbiegowisko, / Och, sławię ja cię, tłumie, wzniosłymi słowami") i nawiązania do dionizyjskiej proweniencji gatunku przez pochwałę płodności i pierwotnych instynktów, obrazy święta i powszechnej, beztroskiej zabawy. Por. dramat - dzieje rodzaju, dramat - formy wypowiedzi. IGW
Co znaczy DIACHRONIA:
Porównanie Zobacz Kurs językoznawstwa ogólnego F. de Saussure´a, Synchronia i diachronia w procesie historycznoliterackim J. Sławińskiego dytyram co znaczy.
Krzyżówka DIDASKALIA (TEKST POBOCZNY):
Dlaczego Zobacz dramat - formy wypowiedzi dytyram krzyżówka.
Co to jest DRAMAT A PARTYTURA:
Jak lepiej partytury, jako definicje z dziedziny sztuk muzycznych, a więc nutowego zapisu partii wszystkich instrumentów i partii głosów solowych i chóralnych utworu muzycznego, notowanych graficznie jedna pod dytyram co to jest.

Czym jest DYTYRAM znaczenie w Leksykon definicja literatura D .

  • Dodano:
  • Autor: