Definicja FELIETON

Co to znaczy: Jeden z najpopularniejszych gatunków publicystycznych. Jego postęp jest ściśle związany z postępującym od XVIII wieku postępem prasy. W pierwotnym znaczeniu felieton określał dolną, odciętą linią część kolumny dziennika, gdzie zamieszczano materiały o charakterze literackim albo krytycznym. Trudno dokładnie określić wyznaczniki gatunkowe felietonu; zwykle jest on swobodny w kompozycji i podejmowanym temacie, zwykle także wykorzystuje literackie środki ekspresji. Stanowi stałą pozycję w dziennikach i tygodnikach, więc jego istotnym wskaźnikiem są także regularność ukazywania się i stałe miejsce w dzienniku albo tygodniku. Tematycznie felieton dotyczy z reguły bieżących wydarzeń z różnych dziedzin, np.: polityki, prawa, obyczaju, muzyki, sportu, literatury, teatru i tak dalej Lecz komentując te wydarzenia, nie jest programowym (na przykład redakcyjnym) komentarzem do nich, stanowi raczej luźne, regularnie o zabarwieniu satyrycznym, dywagacje na ich temat. Felieton regularnie wykorzystuje przedmioty fikcji literackiej, regularnie także kreuje swojego narratora-bohatera, będącego łatwym w czytelniczym odbiorze znakiem decyzyjnym o jednolitości cyklu felietonowego (na przykład Mr O´Goreck w felietonach M. Ogórka). Jako wskaźnik felietonu uznaje się także jego niewielkie rozmiary i niezbędną aktualność problematyki, które to cechy odróżniają go od eseju. Por. również kronika, kronika tygodniowa. W polskiej prasie postęp felietonu nastąpił w drugiej połowie XIX wieku (J.I. Kraszewski, J. Lam, A. ¦więtochowski, B. Prus, E. Orzeszkowa, M. Konopnicka, H. Sienkiewicz, P. Chmielowski), dwudziestoleciu międzywojennym (A. Słonimski, J. Iwaszkiewicz, T. Żeleński) i w prasie po drugiej wojnie światowej (K.I. Gałczyński, A. Słonimski, S. Kisielewski, K.T. Toeplitz, D. Passent, M. Ogórek). Odmianą gatunkową felietonu jest kronika tygodniowa, uprawiana pomiędzy innymi poprzez B. Prusa. JO