Co to znaczy:
Gatunek wywodzący się tradycji antycznej, który w przesadny i bałwochwalczy sposób oddawał cześć znaczącej osobie publicznej. Rozwinął się w średniowieczu i był metodą oddawania czci władcy (Anonim zwany Gallem w Kronice wychwala Bolesława Krzywoustego - swego protektora i zleceniodawcę), w renesansie panegiryk przybrał postać gatunku poetyckiego adresowanego do mecenasa (J. Kochanowski), jako skonwencjonalizowany sposób wyrażenia wdzięczności za opiekę, wykorzystujący stały repertuar schematycznych figur poetyckich ( hiperbola, motywy mitologiczne); w oświeceniu zbliżył się genologicznie do ody. Powszechność użycia panegiryku sprawiła, Iż utracił jakąkolwiek aktywność estetyczną i stał się ulubionym gatunkiem barokowych i oświeceniowych grafomanów. W poezji polskiej uaktywnił się pod postacią poematu panegirycznego (W. Broniewski, Wyraz o Stalinie). Por. pean. MP
- Co znaczy POWIE¦Ć:
- Słownik epickiej, którego kluczowymi elementami składowymi są narracja i świat przedstawiony. Bohaterzy (jako składnik świata przedstawionego) uczestniczący w wydarzeniach rozgrywających się w ustalonym panegiryk.
- Co znaczy PEAN:
- Słownik wiernopoddańcza pieśń dziękczynna w stylu patetycznym, pochodząca z tradycji greckiej. W poezji polskiej ożywienie gatunku nastąpiło w czasach socrealizmu (peany na cześć J. Stalina, B. Bieruta i panegiryk.
- Co znaczy PARONOMAZJA:
- Słownik figury etymologicznej. Paronomazja w poezji to zmyślone pokrewieństwo bliskich dźwiękowo wyrazów. Przyboś sugeruje powinowactwa etymologiczne pola i rzępolenia ( Dzień na polach nie przestawał panegiryk.
Czym jest PANEGIRYK znaczenie w Leksykon definicja literatura P .
