narodowa literatura co to jest
Definicja LITERATURA NARODOWA. Co oznacza najtrudniejszych pojęć, bo jest powiązane siecią.

Czy przydatne?

Definicja LITERATURA NARODOWA

Co znaczy LITERATURA NARODOWA: Jedno z najtrudniejszych pojęć, bo jest powiązane siecią skomplikowanych połączeń kategorii z wielu pól ludzkiej aktywności. Wszak mieści się ono - jako pkt. węzłowy - na przecięciu pojęć: naród, społeczeństwo, kultura, język, poezja. Najłatwiej byłoby uznać to definicja za definicję naturalną, więc oczywistą dla wszystkich i nie wymagającą opisu, lecz mija się to z prawdą. Problem ten można opisać na kilka sposobów. W zależności od typu więzi między narodem a krajem mamy do czynienia z kilkoma wewnętrznymi metodami pojmowania literatury narodowej. Poezja narodowa w kraju jednonarodowym jest modelem najprostszym: trwała więź etniczna, wspólnota kultury, tożsamość języka narodowego z językiem oficjalnym, wspólna tradycja i doświadczenia wynikające z historii, wreszcie przywiązanie do krajobrazu małej ojczyzny przekładające się na przywiązanie do ojczyzny ideologicznej jako budzącego dumę symbolu etnicznej tożsamości, generują takie dzieła literackie, gdzie spełnia się tożsamość narodu bezwzględnie na to, czy poruszają one problematykę uniwersalną, czy ściśle narodową. We współczesnym świecie nie istnieją takie formy literatury, bo poezja (jako część kultury) nie jest wsobna, jako Iż przez kontakty z innymi narodami ulega modom, modyfikacjom, ukrytym wpływom, zaś w pierwszej kolejności wspólne są jej korzenie na przykład śródziemnomorskie literatur europejskich i amerykańskich. Poezja ojczysta w kraju federacyjnym łączy utwory literackie pisane w różnych językach przy wspólnocie tradycji, ciągłości dziejów, miłości do ojczyzny ideologicznej pojmowanej jako suma ojczyzn prywatnych. Dobrym odpowiednikiem jest poezja szwajcarska, tworzona w językach: niemieckim, włoskim, francuskim i retoromańskim, co nie zawiesza poczucia tożsamości grup etnicznch. Skrajnie odmiennym odpowiednikiem jest tak zwany poezja sowiecka: zadekretowano sztuczny twór - aetniczny naród radziecki, więc z powodu również literaturę, która - po decyzjach politycznych - mogła być tworzona w językach ujarzmionych narodów, lecz i tak dominującym językiem pozostawał język rosyjski, który dawał szansę upowszechnienia w całym kraju sowieckim. Prywatna ojczyzna nie musiała przekładać się na definicja ojczyzny ideologicznej, etniczne tradycje i historia tylko propagandowo łączyły się w jakąś całość, mocno naruszając poczucie tożsamości i niszcząc dziedzictwo emocjonalne, intelektualne, kulturalne i habitus przodków. W kraju federacyjnym mamy więc do czynienia z różnymi wariantami, w tym z dwoma skrajnymi: z naturalnie w dziejach wytworzoną wspólnotą posługującą się różnymi językami przy spontanicznym poczuciu tożsamości uosabianym poprzez symbole państwowości (godło, hymn, flaga) i działalność symboliczną (na przykład Szwajcaria) i ze sztucznym tworem socjotechniki, który - lekceważąc odmienności etniczne - miał być metodą na zbudowane nowego narodu, nowej tożsamości i zastąpienia tak istotnych dla tożsamości dziejów przez najbliższe współczesności wydarzenia (Związek Sowiecki). Poezja narodowa w kraju wielonarodowym przybiera różne postaci zależnie od polityki kulturalnej. W Stanach Zjednoczonych Ameryki poprzez sporo lat dominowała koncepcja "melting pot", której kluczowym celem było stopienie w jednorodną całość tradycji narodów osiedlających się w tym państwie. W latach siedemdziesiątych zdano sobie nareszcie sprawę z tego, Iż owa polityka prowadzi do supremacji białych Anglosasów i zaczęto przykładać wagę do etnicznych odmian literatury (na przykład poezja afroamerkańska). Odmiennie rozwiązano sprawę w Kanadzie: początkowo również sądzono, Iż poetą kanadyjskim może być biały, dobrze wykształcony protestant, który uprawia pisarstwo dla przyjemności, koniecznie w języku angielskim. Potem nadano językowi francuskiemu status narodowy i powstała wówczas koncepcja państwa dwukulturowego. Presja emancypacyjna innych narodów zamieszkujących Kanadę sprawiła, Iż zadekretowano politykę wielokulturowości, która pozwala uznać za literaturę kanadyjską dzieła pisane poprzez obywateli Kanady w dowolnych językach, określając ich mianem "ethnic writers", co stało się, wbrew intencjom, wartościującym określeniem, za którym kryło się przekonanie o niewielkiej wartości, co nie pozwalało zmieścić tej twórczości w mainstream literatury kanadyjskiej. Na tym przykładzie widać wyraźnie, Iż nie da się zarządzać kształtem literatury narodowej, bo dominująca kultura (w tym przypadku anglosaska i francuska) zawsze będzie walczyć o hegemonię na rynku pisarskim i czytelniczym. W II Rzeczpospolitej nie prowadzono specjalnej polityki wielokuturowości, aczkolwiek przewarzająca część nacji miała literaturę tworzoną w swoim języku etnicznym; na przykład społeczność żydowska w Polsce międzywojennej tworzyła w trzech językach: hebrajskim, jidysz, polskim. Otwarte rozumienie kategorii literatury polskiej pozwala w jej zasobach umieszczać dokonania wszystkich mniejszości, rozumienie zamknięte albo dogmatyczne uzależnia to od przynależności narodowej (obywatelstwo nie ma znaczenia). Por. poezja emigracyjna. MP
Co znaczy LIRYKA PODMIOTU ZBIOROWEGO:
Porównanie Zobacz liryka - rodzaje liryki literatura narodowa co znaczy.
Krzyżówka LIRYKA RELIGIJNA:
Dlaczego Zobacz liryka - odmiany literatura narodowa krzyżówka.
Co to jest LICENTIA POETICA:
Jak lepiej oznaczający prawo pisarzy do naruszania surowych dla innych użytkowników języka norm gramatycznych, prozodyjnych, składniowych czy semantycznych. Tak więc B. Leśmian może w Pałacu królewny śpiącej literatura narodowa co to jest.

Czym jest LITERATURA NARODOWA znaczenie w Leksykon definicja literatura L .

  • Dodano:
  • Autor: